Over de honderd

Ja, dan kan ik hier wel heel stoer een whiskyblog hebben opgezet, voor een flesje whisky heb ik nooit € 100 (of meer) neergelegd. Altijd nog een mentale grens gebleven (je gaat toch geen € 100 -of meer- voor een fles drank neertellen! Dat proef je d'r nooit vanaf! Puur snobisme!). Bij proeverijen heb ik inmiddels wel uit diverse 100-plus flessen mogen proeven. En voorzichtigaan  kwam ik tot de conclusie dat je het er soms wèl aan af kan proeven…Dus dan toch maar de geest voorbereiden op die stap over de magische grens. En niet overhaasten: onder die grens is ook nog heel veel de moeite van het ontdekken waard.
Tot dan het vakantiegeld is gestort en bewindslieden daaraan voorafgaand hebben opgeroepen dat vakantiegeld in eigen land te besteden. Vrijdag was daarmee de tijd voor mij rijp. Ik toog naar m'n vaste slijter (toevallig zo'n beetje de beste whiskyboer van het land) en ik wist al wat het zou worden: de Littlemill van hun eigen whiskylabel Archives. Een zeer goed besproken botteling, waarvan ik een tijd geleden al een sample had mogen proeven.
Ik heb me dezelfde avond op een glas ervan getrakteerd, en al bij het eerste snuifje wist ik dat ik goed zat met mijn grensoverschrijdend gedrag….

De honderd-eurogrens gepasseerd met de Littlemill van Archives!

Mobile malts

Ik heb het afgelopen jaar tussen de bedrijven door voor m'n iPhone gezocht naar een paar handige/leuke whisky-apps. Nou, dat valt dus best tegen. Er zijn wel grappig opgezette apps als Whisky Iodic (het periodiek systeem, maar dan voor single malts, hoe kom je erop!), maar die zijn zo beperkt qua assortiment, dat je ze na een paar keer uit je hoofd kent. En er zijn meer serieus ogende apps als Liquor Hub die onder Whiskey (ja, Amerikaans) best wel wat in huis heeft, maar alleen van Original Brands met prijzen in $. Aan de andere kant, als je ook van rum of gin of andere sterke dranken houdt, is dit denk ik de meest volledige database-app. Maar vandaag (het was aangekondigd, dus het was geen toeval) heb ik de whiskybase-app voor iPhone gedownload (als Android-app was-tie er al een weekje). Met even de voorwaarde dat je wel lid moet zijn van Whiskybase.com in het achterhoofd, is dit een geweldige whisky-app: vanaf je iPhone of iPad (of je Android-ding) heb je toegang tot de grootste whiskydatabase ter wereld (denk ik) + jouw eigen account daarop. En het loopt soepel als een naaimachientje.
Het enige minpunt is de prijs. Voor een app relatief duur met z'n € 3,99 (maar absoluut is het nou ook weer geen kapitaal).

Bijna geen whisky te bedenken, of je vindt hem op de whiskybase-app

Punten op de i

En dan nog de openstaande waarderingen van m'n laatste aankopen:

• De Craigellachie Pedro Ximenez is zoals de naam al doet vermoeden een behoorlijk sherrykanon, maar gelukkig niet 'over the top'. Ik geef 'm 88 punten.
• De Amrut Fusion maakt voor mij z'n reputatie als multi-prijswinnaar niet helemaal waar. Maar misschien moet ik er nog eens dieper op ingaan. Voor nu 86 punten.
• Had ik 'm al genoemd, de Tomintoul 12 years Oloroso? Nog nooit een Tomintoul geproefd, maar de naam, ik weet niet waarom, sprak me al een tijdje aan. Nu niet meer zo. Ik vind 'm op alle fronten aan de 'dunne' kant (neus, smaak, afdronk). De 12 jaar proef ik er niet aan af. Misschien dat ik met 83 punten nog te hoog zit, maar vooruit…voor de naam dan.

Aan de sherry

Ik heb inmiddels redelijk wat whisky's geproefd die hun rijpingsperiode geheel of gedeeltelijk in sherryvaten hebben doorgebracht. In het begin van mijn whiskyloopbaan wist ik niet eens dat whisky iets met sherry te maken kon hebben. Voor mij was sherry dat groeneweduwendrankje uit de jaren 70. En koningin Juliana ging in die tijd op biefstuk-sherrydieet. In diezelfde jaren 70, het woord 'comazuipen' bestond nog lang niet, ben ik ooit eens gigantisch lazarus van dat spul geworden. Sindsdien heb ik me er verre van gehouden.

Tot ik me voor whisky begon te interesseren, en er langzaam achter kwam dat behoorlijk wat whisky's gesherryd zijn, en zeker niet de minste: pas toen de Ardbeg Uigeadail al lang en breed in m'n top 3 stond, besefte ik dat ook sherry een bijdrage heeft geleverd aan de onvolprezen smaak! De combinatie turf en sherry (zoals die Uigeadail) is sowieso een zeer interessante.

Nou hoeft 't voor mij ook weer niet al te sherry-achtig te wezen. Een Glenmorangie Astar bijvoorbeeld is voor mij net op 't randje: 1 stapje verder en het is een dameslikeurtje.

Maar goed, als je je verdiept in whisky, dan zul je je ook een beetje moeten verdiepen in sherry, vind ik. Ik heb wikipedia er daarom eens op nageslagen. Best interessant wel, kijk maar. En hier een verkorte weergave van het lijstje van sherrysoorten dat ik er aantrof (helaas vermelden whiskylabels niet vaak op welk type sherryvat de rijping plaatsvond, 't lijkt me dat dat toch behoorlijk kan schelen):

• Amontillado: droog, aromatisch met hazelnootsmaakje. Amberkleurig; 16%-20%.
• Fino: licht, fris, droog met amandelsmaak. Lichtgeel; 15%.
• Manzanilla: kruidig, droog, ziltig. Strogeel; 15%.
• Oloroso: droog, vol, zoetig in het begin. Amber/mahonie; 17%-22%.
• Palo Cortado: Complex, indringend en verfijnd; 18%-20%.
• Pedro Ximénez: vol, krachtig, zeer zoet, licht aroma van rozijnen, stroperig. Zeer donkere kleur; 17,5%.

Ik heb overigens gisteren een Craigellachie aangeschaft, gebotteld door Creative Whisky Company, die op een Pedro Ximénez-vat is gefinisht. Ben benieuwd. (En ook naar de Amrut Fusion waarvan er nu eentje uit batch nr. 17 in de kast staat.)