De Bruichladdich distilleerderij op Islay is niet vies van een experiment. Dat weet ik uit de 'vakliteratuur', want vreemd genoeg was mijn eigen ervaring met deze whiskymaker tot voor kort beperkt tot twee producten: de rum cask festivalbotteling voor het IWF van 2010 (toen nog in Leiden) -een prima dram- en de Waves die ik nogal vond tegenvallen. Ik reken dan niet mee de diverse Port Charlotte's uit de Bruichladdich-keuken die ik ooit proefde. Maar goed, waar ik het hier over wil hebben is de Bruichladdich Bere Barley 2006. Whiskybaas Cees-Jan attendeerde mij een paar weken geleden op het bestaan van deze uit een prehistorische gerstsoort gedestilleerde drank. Met enige scepsis, maar toch ook nieuwsgierig, en over de streep gehaald door de redelijke prijs, schafte ik dan maar een flesje aan.
Het verhaal achter bere
OK, 'bere', wat is het verhaal erachter? Het gaat hier om een oude gerstsoort afkomstig uit het vruchtbare oude landbouwgebied tussen Eufraat en Tigris dat waarschijnlijk door de Noormannen meer dan 1000 jaar geleden naar Schotland is meegenomen, waar die zich na eerst wat geplunder metterwoon vestigden.. Je spreekt 'bere' overigens uit als het Engelse 'bear'.Hoewel het gewas goed groeit op diverse Schotse eilanden, levert het nog niet half zoveel graan op als moderne gerst, en is het lastig te oogsten. Toch durfde het zichzelf innovatief noemende Bruichladdich het experiment wel aan, in samenwerking met het Orkney College Agronomy Institute. Bij Kynagarry Farm op Islay werden enkele velden met bere ingezaaid. Dat was in 2005. Een jaar later werd geoogst wat de omwonende edelherten hadden laten staan. En dat de bere toch wel wat anders is dan moderne gerst, bleek in het verdere productieproces. Zo was de grist van de bere veel rijker en dikker dan we nu gewend zijn en daardoor lastiger te verwerken. Maar uiteindelijk ging de new spirit dan toch in 2006 op het vat. En in oktober dit jaar leverde dat 7200 flessen op. En daar heb ik er nu een van.
Gimmick of waardevol?
Blijft de vraag, is het een gimmick, of levert dit experiment iets van whiskywaarde op? En mijn antwoord is, en daar ben ik niet de enige in: deze bere-whisky voegt echt iets toe, het is echt een bijzondere dram. De bere geeft deze jonge whisky iets volwassens, iets doorleefds bijna (ja, sorry voor dit zweverig taalgebruik, maar beter weet ik het ook niet te zeggen); geur en smaak hebben tonen die ik niet eerder rook en proefde, en die heel goed combineren met bijvoorbeeld het zoet en fruitige van het eikenhout; een wonderlijk goeie balans. Ik gaf deze dram 88 punten, maar ik zie het ervan komen dat ik na nog een paar glaasjes hoger ga zitten. Deze Bere Barley moet je leren kennen, maar de eerste kennismaking is al veelbelovend!![]() |
prehistorische boeren lustten er wel pap van... |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten