Even wat anders...(1)

Even vakantie genomen van de dagelijkse beslommeringen en het blog. Maar nu weer terug.
Denemarken blijkt een mooi land (het lijkt helemaal niet op Nederland, zoals wel eens wordt beweerd), je kunt er prima wandelen, vogelen, goed eten en desgewenst  alle surfvormen beoefenen die er maar bestaan. Maar het is geen whiskyland in die zin dat ze er eigen whisky's op na houden (en vergeten we snel de abominabele Cú Dhub die een Deense slijterijketen nieuw leven trachtte in te blazen). Maar Denemarken heeft natuurlijk wel z'n eigen gedestilleerd. Denk dan als eerste aan de aquavit of akvavit. Net als in ons land van jenever, bestaan er in Denemarken diverse soorten en merken akvavit.

Akvavit, hm….tja...

Akvavit maakt men door akkergewassen, met name karwij, dubbel te destilleren, zoals de meeste Schotse whisky dubbelgedestilleerde gerstemout betreft. Vroeger gebruikten ze ook wel aardappelen, net als bij wodka. Tijdens de tweede doorloop wordt er een kruidenmenging aan toegevoegd. In die kruidenmenging moet de karwij duidelijk doorsmaken (volgens EU-normen). Andere kruiden zoals dille, venkel, kaneel en koriander mogen slechts beperkt gebruikt worden. Hierna volgt een rustfase van enkele weken of soms maanden, soms op houten vaten. In beperkte mate mag de akvavit worden bijgekleurd met karamel.
Vooral die korte rijping, en de bijmenging van kruiden maken er toch iets heel anders dan whisky van, is mijn conclusie na een proefaanschaf van een fles Aalborg Nordguld akvavit (+/- € 25, 40%). Deze drank wordt speciaal aanbevolen omdat: "elke fles [ ] een distillaat van echte amber [bevat]. Amberoliën geven volheid en ondersteunen de delicate interactie tussen de kummel, de venkel en de dille. Een lichte ondertoon van hars, pijnboom en citrus markeren de smaak. Aalborg akvavit Nordguld wordt op Spaanse sherry vaten bewaard, dit geeft een zachte en harmonieuze afronding."
Die ' echte amber' lijkt me meer een gimmick. Van enige volheid is wat mij betreft geen sprake. De neus geeft veel spiritus en odeklonje (zoals min vriendin D determineerde), en is verder vrij schraal.
In de smaak overheerst het zuur (die citrus, zal wel) en ook hier ontbreekt volheid. Heel vaag proef ik iets van sherry. Deze akvavit vult de mond niet; er blijft alleen boven in het gehemelte iets hangen. Van een serieuze afdronk is eigenlijk geen sprake. Deze drank kan bijna niet ouder zijn dan een paar maanden, en zal mede daarom aan diepgang tekort komen. Wat mij betreft: ik zou deze akvavit nog wel als een zomerborrel durven presenteren, maar zelf kies ik, in die prijsklasse, dan wel voor bijvoorbeeld een Old Pulteney of, jawel, een Black Grouse.

misschien als zomerborrel?