Even bijwerken

Ja, als je dan een whiskyblog hebt, dan moet je d'r ook zo nu en dan eens wat opzetten, om het echt wat te laten lijken. En een logisch onderwerp is dan bijvoorbeeld de bespreking van door de blogger geproefde whisky's. Wat dat betreft heb ik best wat bij te werken. Ik laat hieronder, net als de grote whiskyproevers, maar eens een en ander de revue passeren; een greep uit wat ik de laatste maanden m'n kast in heb gesleept.


Glen Keith, IB Kintra, 19y  bourbon hogshead - 53,8%
geur: vol, fruitig, zoet-kruidig.
smaak: opvallend zoet (voor een non-sherried whisky), fruitig, pure chocola, olieachtig mondgevoel. Mondvullend.
afdronk: lang, pittig zoet.
Blijft goed in balans, terwijl geur en smaak zich in het glas blijven ontwikkelen. Topper.
90

Ardmore, IB Archives, 20y barrel - 48,6%
neus: rijk, ontwikkelt zich van begin tot eind met om de 5 minuten andere accenten: fruitig, moutig, turf.
smaak: complex, zich ook steeds ontwikkelend en steeds in balans: citrus en zoetig, vanille, tonen van turf. Het mondgevoel is olieachtig, vettig en vullend.
afdronk: lang en aangenaam.
Als iemand vraagt wat er dan zo lekker aan whisky is, kun je hem deze Ardmore laten proeven. Dan weet die persoon het.
90

Ardmore, OB, Traditional Cask - 46%
Neus: iets droog, maar soepel, turf bescheiden maar duidelijk aanwezig.
smaak: vanille uit het hout met romige turf, waardoorheen zich zoetig fruit ontwikkelt. Moutig. Vol mondgevoel en prettige behoorlijk lange afdronk.
M'n tweede Ardmore is ook weer  zo’n mooi in het glas in balans blijvende whisky. De turf is een vanzelfsprekend onderdeel, geen gimmick.
87

Caol Ila, IB Archives, 30y, hogshead - 51,2%
neus: enorm fruitig met turf en een zilt accent.
smaak: een rijpe complexheid (sorry dat ik het zo zeg) waarin om de zoveel minuten nieuwe smaken naar boven komen, van allerlei soorten fruit tot honing, met rood fruit in the lead op een achtergrond van milde Caol Ila-turf. Olieachtig in de mond.
Dit is ook weer zo’n whisky die de hele tijd in het glas perfect in balans blijft.
afdronk: het geproefde blijft allemaal prettig lang hangen. Verbazend overigens dat deze 30 jaar oude whisky toch nog een dikke 51% alcohol bevat. Het moet een uitzonderlijk goed bourbonvat geweest zijn, waar deze Caol Ila uit is gekomen.
91

Caol Ila, IB Gordon & MacPhail, 13y, refill sherry, Asta Morris - 50%
neus: fruitig, zoet en lichte turf; prikkelend maar ik kan daar verder niet echt de vinger op leggen.
smaak: allerlei fruit door en na elkaar op een achtergrond van Islay-turf en -ziltheid. Vleugjes bitterzoete kruiden.
Door de hele smaakontwikkeling heen zit het sherry-zoet, maar (gelukkig!) niet overheersend. Een mooie balans.
De afdronk verlengt het plezier van elke slok op gepaste wijze.
89

Fettercairn, IB Van Wees,16 y bourbon hogshead - 46%
Interessante combinatie van scherp en zoet, zowel in de neus als in de mond. Ik meen snoep (Engels drop?) te proeven. En ook zit er een toon in die ik hoorde omschrijven als Zwitserse kaas. Mmm,ja, klopt wel. Licht en toch vol. Prettige, medium afdronk. Mooie prijs-kwaliteitverhouding voor een 'eigenzinnige' whisky.
85

Glencadam, OB,12y Portwood Finish - 46%
Het zou volgens de slijter bij deze whisky om een specifiek aardbeiensmaakje gaan. Dat proef ik niet zo.. Je moet het spul wel even de tijd geven (de eerste nipjes maakten weinig indruk), maar de smaak wordt over tijd best wel vol, en uiteindelijk eindigt het in een goed uitgebalanceerde combinatie van een mooie highland en port.
83

Port Charlotte, OB, The Peat Project - 46%
Was ik erg onder de indruk van de PC8, deze PC Peat Project valt me toch wat tegen. Ik schonk een drammetje in en ging er eens voor zitten, zo van 'kom maar op!'. Maar het kwam niet. Zeker niet vies, laat daarover geen misverstand bestaan, en misschien wel veelbelovend…'Had het nog een jaartje of twee in het vat gelaten', was mijn gedachte.
85